Pisownia ą i ę sprawia niekiedy dużo trudności, szczególnie w sytuacjach, kiedy trzeba wybrać pomiędzy zapisaniem jednej z tych samogłosek nosowych, a cząstkami -om, -on, en lub -em. Aby poprawnie zapisywać samogłoski nosowe, należy przyswoić sobie zasady dotyczące ich prawidłowego użytkowania. Kiedy piszemy samogłoskę ę
this, that, these, those, czyli zaimki wskazująceThis, that, these, those to zaimki wskazujące, czyli tak zwane demonstrative pronouns. This i these używamy do wskazywania na rzeczy lub osoby, które znajdują się blisko nas – this stosujemy, gdy mówimy o pojedynczych rzeczach i osobach, a these gdy mówimy o kilku (przynajmniej dwóch!). Natomiast that i those używamy do mówienia o rzeczach lub osobach znajdujących się od nas w pewnej odległości. Przy czym that stosujemy z liczbą pojedynczą a those z liczbą pojedyncza zaimków wskazującychthis – to, ten, tathat – tamto, tamten, tamtaLiczba mnoga zaimków wskazującychthese – te, cithose – tamte, tamciZaimki wskazujące różnią się między sobą ze względu na odległość w jakiej znajdują się od wskazującego – blisko (this, these) i daleko (that, those). A także ze względu na ilość wskazywanych osób czy przedmiotów – liczba pojedyncza (this, that) i liczba mnoga (these, those). Przyjrzyjmy się dokładnie różnicom między nimi na podstawie is my samochód jest is my samochód jest are my buty są are my buty są never been to that part of the nie byłem w tamtej części never been to this part of the nie byłem w tej części angielskie zdania nie mają swoich odpowiedników w języku polskim. Wtedy trzeba zmienić trochę zdanie, aby zachować jego this?Co to jest?What’s that?Czym jest tamto?What are these?Czym są te rzeczy?What are those?Czym są tamte rzeczy?this, that, these, those: użycieWiemy już, że zaimki wskazujące możemy użyć do wskazywania przedmiotów lub ludzi. Kiedy jeszcze użyjemy this, that, these, those?Gdy mówimy o rzeczach abstrakcyjnychMożemy używać zaimków wskazujących, gdy mówimy również o rzeczach, które nie mają fizycznej formy takich jak cechy czy this exercise every day and you will be in great to ćwiczenie codziennie a będziesz w świetnej you know how to do that?Czy wiedziałeś/aś jak to zrobić?Gdy chcemy zaznaczyć, że myślimy o czymś negatywnie lub pozytywnieMożemy też użyć zaimków wskazujących, aby pokazać, że czujemy z kimś/czymś bliskość – myślimy o czymś pozytywnie (this, these) oraz gdy chcemy pokazać, że się od czegoś oddzielamy – myślimy o czymś negatywnie (that, those).I like this new to nowe don’t like those lubię tych przedstawiamy kogośZaimki wskazujące możemy użyć gdy prezentujemy kogoś innej osobie. Jeśli przedstawiamy kogoś, używamy this, these, a jeśli o kogoś pytamy wtedy stosujemy that, that your sister?Czy tamta dziewczyna to twoja siostra?Adam, this is my sister, to moja siostra zaimki wskazujące stosujemy w rozmowach is this Carrie Robinson?Halo, czy to Carrie Robinson?Yes, this is tu mówimy o czymś znanym lub nowymJeśli mówimy o czymś znanym naszemu rozmówcy możemy użyć that zamiast przedimka the. A gdy wprowadzamy coś nowego do naszej rozmowy wtedy używamy know that little cafe on Maple Street, don’t you?Znasz tą małą kawiarenkę na na ulicy Maple, prawda?Out of nowhere this bird flew into the room and stole a piece of ten ptak wleciał do pokoju i ukradł kawałek wskazujące + wyrażenia czasoweZaimek this/these możemy użyć w wyrażeniach czasowych dotyczących czasu teraźniejszego lub this day – do chwili obecnejat this moment – w tej właśnie chwilithis minute – w tej chwilithese days – w dzisiejszych czasachI have a meeting with him this z nim spotkanie tego has a job interview this ma rozmowę kwalifikacyjną w tym think everybody has a cell phone these że wszyscy mają komórki w tych możemy stosować w wyrażeniach czasowych mówiących o czasie saw Greg for the last time that Grega po raz ostatni tamtego was in Australia that była w Australii tamtego remember those days when we were young and te dni, kiedy byliśmy młodzi i używamy również przy mowie said, “I saw him this week.”Anna powiedziała: „Widziałam go w tym tygodniu”.Anna said she had seen him that powiedziała, że widziała go w tamtym wyrażenia z zaimkami wskazującymiat this rate – jak tak dalej pójdzieforget that! – zapomnijin this case – w tej sytuacjithat’s all – to wszystkothat’s all right – nic nie szkodzithat’s great! – świetniethat’s it – o to chodzithat’s right – zgadza sięthis way – tędy
Was/were w zależności od osoby: I was You were He, she, it was We were You were They were Was/were znaczy "byłem/am" Np. I was in the cinema yesterday (ja byłam wczoraj w kinie) They were exhausted (oni byli wyczerpani) Did jest operatorem w czasie przeszłym, którego używamy do pytań i przeczeń.
Zastanawiam się, jak odróżnić, kiedy należy napisać na końcu wyrazu „i”, a kiedy „ii”. Chodzi mi o wyrazy typu „geografia”, „ziemia”, „unia”. Jaka jest reguła w pisaniu takich i podobnych słów? Rzeczowniki mające zakończenie -ia przyjmują w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku formę z dwoma -ii wtedy, gdy są obcego pochodzenia, a więc przykładowo geografii, a także filozofii, mafii, akademii, anemii, unii, ale formę z jednym -i, gdy są rodzime, np. ziemi oraz głębi, skrobi. W wypadku wyrazów kończących się na -nia ma to również związek z wymową. Pisze się np. dyni, jaskini, skoczni, zecerni, bo wymawiamy w mianowniku -ńa, ale: harmonii, linii, opinii, gdyż wymawiamy w I przypadku -ńja. Poprawna forma to: „wróci”. Forma „wróci” to forma trzeciej osoby liczby pojedynczej czasu przyszłego czasownika „wrócić”. „Ó” piszemy, kiedy w innych formach tego samego wyrazu lub wyrazach pokrewnych zachodzi wymiana ó w a (wróci – wracać). Przykład użycia: Wyszła, trzaskając drzwiami, niestety nie powiedziała Znacie film Powrót do przyszłości (Back to the Future)? Dzisiaj my, niczym Marty McFly i Doktor Brown, przeniesiemy się do przyszłości i pokażemy, jak mówić i pisać po angielsku o planach, zamiarach i o tym, co może (ale nie musi) się wydarzyć. W języku angielskim istnieje kilka czasów i konstrukcji językowych, których możemy używać w kontekście przyszłych wydarzeń. Warto znać różnice między nimi, aby użyć formy właściwej dla danej sytuacji. Kiedy używać Future Simple Za pomocą tego czasu możemy wyrazić chęć zrobienia czegoś. Najczęściej używa się go w kontekście spontanicznych decyzji i postanowień, ale także wstępnych (nie do końca pewnych) planów. Kiedy i w jakich sytuacjach powinniśmy używać Future Simple? 1. Kiedy podejmujesz decyzję i ją ogłaszasz: There isn't any milk. I will buy it. Nie ma wcale mleka. Kupię je. 2. Kiedy składasz obietnice i gdy coś oferujesz (np. pomoc): I will help you. Pomogę ci. 3. Kiedy mówisz o podejrzeniach i przypuszczeniach co do przyszłości: He will probably buy a new computer tomorrow. On prawdopodobnie kupi jutro nowy komputer. 4. Kiedy uprzejmie o coś prosisz: Will you buy this dress for me? Czy kupisz mi tę sukienkę? Future Simple - budowa Budowa zdań, pytań i przeczeń w czasie Future Simple to naprawdę nic trudnego. Zdania twierdzące tworzymu w następujący sposób: podmiot + will + bezokolicznik + reszta zdania My parents (podmiot) will buy (bezokolicznik) a new car next month. Moi rodzice kupią nowy samochód w przyszłym miesiącu. Julia: Moi rodzice kupią nowe mieszkanie w przyszłym roku. Jak już wiemy (chociażby z naszego wpisu o tym, jak być uprzejmym po angielsku), w oficjalnej sytuacji należy posługiwać się pełnymi zdaniami i unikać skrótów. W mowie potocznej możemy jednak korzystać ze skrótów, czyli skróconej formy will - 'll (apostrof + ll). I'll meet her at the shopping mall. Spotkam się z nią w centrum handlowym. Pamiętajmy! Do wyrażenia decyzji i planów, które zostały podjęte wcześniej niż w trakcie mówienia, nie używa się konstrukcji z will. W takich sytuacjach posługujemy się inną konstrukcją - o tym za chwilę. W jaki sposób rozpoznać czas Future Simple? Posiada on kilka charakterystycznych określeń czasu: tomorrow - jutro soon - wkrótce next week - w przyszłym tygodniu next month - w przyszłym miesiącu next year - w przyszłym roku in the future - w przyszłości Przejdźmy do zdań przeczących. Tworzymy je poprzez dodanie not do will. Ta zasada obowiązuje we wszystkich osobach (I/he/she/we will not). Możemy używać formy pełnej - will not, lub mniej formalnej formy skróconej - won't. podmiot + will not / won't + bezokolicznik + reszta zdania I (podmiot) won't buy (bezokolicznik) anything online. Nie kupię niczego przez internet. Julia: Nie kupię niczego przez internet, bo mój komputer nie działa. Pytania w czasie Future Simple tworzymy, stawiając will przed podmiotem (inwersja): Will + podmiot + bezokolicznik + reszta zdania + ? Will you (podmiot) go (bezokolicznik) shopping with Jane next week? Czy pójdziesz na zakupy z Jane w przyszłym tygodniu? Czasu Future Simple możemy także używać do udzielania krótkich odpowiedzi na pytania zadane w tym właśnie czasie. Julia: Kupisz dzisiaj trochę mleka? Robert: Tak, kupię. Pamiętajmy jednak, że w krótkich odpowiedziach twierdzących nie używamy formy skróconej. Odpowiadamy więc: Yes, I will., nie: Yes, I'll. W odpowiedziach przeczących możemy natomiast używać zarówno formy pełnej, jak i skróconej. - Will you buy some milk today? - No, I won't. / No, I will not. - Kupisz dzisiaj trochę mleka? - Nie, nie kupię. Jeżeli chcecie poćwiczyć znajomość czasu Future Simple, przejdźcie do tej lekcji. Be going to - konstrukcja i zastosowanie Konstrukcji be going to używamy, gdy mówimy o przyszłych zamiarach i intencjach. podmiot + odmieniony czasownik to be + going to + czasownik w bezokoliczniku I'm going to take her shopping tomorrow. Jutro zamierzam ją zabrać na zakupy. (ta czynność jest moim zamiarem) Julia: Zamierzamy kupić więcej książek. Przeczenia w konstrukcji be going to tworzymy poprzez dodanie negacji not do czasownika be. Spójrzmy: podmiot + to be + not + going to + czasownik w bezokoliczniku They (podmiot) are not going to buy (bezokolicznik) more books. Oni nie zamierzają kupować więcej książek. Pytania natomiast tworzymy na zasadzie inwersji: to be + podmiot + going to + czasownik w bezokoliczniku + ? - Are you going to buy this book? - Yes, I am. / No. I’m not. - Czy zamierzasz kupić tę książkę? - Tak, zamierzam. / Nie, nie zamierzam. Laura: Zamierzasz kupić tę sukienkę? Julia: Tak, zamierzam. Jeżeli chcecie przećwiczyć konstrukcję be going to, przejdźcie do tej lekcji. Kiedy i jak używać czasu Present Continuous Present Continuous to czas teraźniejszy ciągły. Używamy go wtedy, gdy chcemy powiedzieć o ustalonych planach lub o czymś, co na pewno się wydarzy. Nie chodzi tutaj więc o prawdopodobną sytuację czy naszą spontaniczną decyzję, ale o realne do zrealizowania plany. Laura: Co robisz po pracy? Hannah: Kupuję coś mojemu bratankowi na urodziny. Konstrukcja zdania twierdzącego wygląda następująco: podmiot + to be + czasownik z “ing” + określenie czasu She is working tomorrow evening. Ona pracuje jutro wieczorem. (to pewne, postanowione) Przeczenia w czasie Present Continuous tworzymy poprzez dodanie negacji not: podmiot + to be + not + czasownik z “ing” + określenie czasu I am/I’m not working tomorrow evening. Nie pracuję jutro wieczorem. Pytania w czasie teraźniejszym Present Continuous - co nie powinno nas zaskoczyć - tworzymy poprzez inwersję: to be + podmiot + czasownik z “ing” + określenie czasu Are you working tomorrow evening? Czy pracujesz jutro wieczorem? A teraz zadajemy sobie pytanie: skąd mam wiedzieć czy użyć Present Continuous, czy be going to, skoro jedno i drugie odnosi się do moich planów w przyszłości? Porównajmy tłumaczenie zdań w Present Continuous z tymi, w których użyto be going to: He's going to get this coat. On zamierza kupić ten płaszcz. (taki ma zamiar) He's getting this coat. On kupuje ten płaszcz. (to ustalony plan - niemal na pewno to się stanie) Podsumowując, konstrukcja be going to również odnosi się do planów, ale takich, które są niepewne - to bardziej nasze zamiary niż coś, co wydarzy się na 100%. Jeżeli natomiast nie mamy pewności, że w przyszłości coś się wydarzy i mówimy o czymś, co nie jest zaplanowane (przypuszczenie), użyjmy czasu Future Simple (will): Robert: Myślę, że wygram ten mecz. (nie: I think I'm winning this match. - bo wygrywanie nie jest czymś, co można przewidzieć z góry) Pamiętajmy jednak, że czas Present Continuous bywa niejednoznaczny - może być używany do mówienia o przyszłości i ustalonych planach, ale także o wydarzeniach, które dzieją się w tym momencie: I'm buying oranges. Kupuję pomarańcze. Może to znaczyć: - kupuję pomarańcze teraz - będę kupować pomarańcze niedługo (mam to zaplanowane). Aby uniknąć dwuznaczności możemy użyć be going to, by zaznaczyć, że mówimy o przyszłości: I'm going to buy oranges. Mam zamiar kupić pomarańcze. (Będę je kupować.) Robert: Kupuję pomarańcze. (teraz) Robert: Zamierzam kupić pomarańcze. (to mój plan) Niektórych czasowników nie używa się w czasach ciągłych, takich jak na przykład Present Continuous. Należą do nich między innymi: know, be, see, need. Jeżeli chcemy użyć jednego z tych czasowników, musimy skorzystać z will oraz czasu Future Simple lub be going to. I will be in the shopping mall next week. / I'm going to be in the shopping mall next week. W przyszłym tygodniu będę w centrum handlowym. Will a be going to - podobieństwa i różnice Be going to używamy, gdy wyrażamy przypuszczenia oparte na obiektywnych przesłankach oraz gdy wiemy, że coś wydarzy się w przyszłości na podstawie tego, co możemy zaobserwować obecnie. Look at the clouds! It's going to rain. Popatrz na te chmury! Będzie padało. (ciemne chmury zwiastują deszcz) Kiedy nie ma żadnych obiektywnych przesłanek do wyrażenia przypuszczenia, a nasza opinia bazuje na subiektywnym przekonaniu o czymś, zwykle używamy will: I think it will rain tomorrow. Myślę, że jutro będzie padać. (taka jest moja opinia) She'll help us. She's a good person. Ona nam pomoże. Ona jest dobrą osobą. (to przypuszczenie opiera się na mojej subiektywnej opinii Za nami sporo teorii. Pora na praktykę! Utrwalcie wiedzę, wykonując lekcje i ćwiczenia w naszym kursie! Wykonajcie również quiz i sprawdźcie, czy wiecie, kiedy używać will, be going to oraz Present Simple. PRZEJDŹ DO QUIZU W tabelce poniżej zamieściliśmy podsumowanie wpisu w pigułce. A teraz, dla relaksu, zafundujcie sobie seans Back to the Future! :) They had. She had. It had. W czasie przyszłym stosuje się tylko formę have dla wszystkich osób, zarówno liczby mnogiej, jak i pojedynczej. W czasie przyszłym nie używa się formy has dla trzeciej osoby liczby pojedynczej. I will have. We will have. You will have. You will have. Nie wiesz, kiedy stawiamy przecinek? Zapamiętaj kilka poniższych reguł i przykładów, a interpunkcja już nigdy nie będzie dla ciebie problemem. O ile większość z nas nie ma problemów z ojczystą mową i nie popełnia błędów ortograficznych, to wiele osób jest na bakier z interpunkcją. To nie jest jednak żadna tajemna wiedza zarezerwowana dla wybranych. Aby wiedzieć, kiedy stawiamy przecinek, wystarczy poznać kilka prostych i niezmiennych reguł. Przecinek to jeden z najczęściej używanych w języku polskim znaków interpunkcyjnych. Wyodrębnia mniejsze części w zdaniu. Jak go stosować? Kiedy stawiamy przecinek przed a, ale, czy, oraz, jak, że, albo, więc, lecz, to, ponieważ, i, żeby? Warto wziąć sobie do serca poniższe stawiamy przecinek? Aby oddzielić zdanie podrzędne (określające) od zdania nadrzędnego przed spójnikami, zaimkami i partykułami: aby, aż, bo, by, byle, chociaż, choćby, co, czy, dlaczego, gdyż, gdzie, gdziekolwiek, ile, iż, jeśli, kiedy, kto, który, mimo że, na co, odkąd, o ile, podczas gdy, póki, skąd, tym bardziej że, w miarę jak, w razie gdyby, zanim, zwłaszcza jeżeli, że, kto wygra na spacer, żeby zapalić papierosa. Przed imiesłowem zakończonym na -ąc, -łszy, -wszy. Wyjątek to wyraz wyjąwszy w znaczeniu oprócz. W zdaniach współrzędnych połączonych bezspójnikowo przed spójnikami przeciwstawnymi, np. a, ale, jednak, jedynie, lecz, natomiast, przecież, raczej, tylko, tylko że, tymczasem, zaś, za to. Ja cię kocham, a ty ale się boję. Przed zdaniem nadrzędnym, a po zdaniu podrzędnym, kiedy część podrzędna ze spójnikiem albo zaimkiem rozpoczyna zdanie złożone, np. Jak Kuba Bogu, tak Bóg dwóch się bije, tam trzeci korzysta. Przed spójnikami wynikowymi, np. więc, dlatego, zatem, wobec tego, wskutek tego, i (= więc) Miałam gorączkę, dlatego poszłam do lekcje, więc mogłem się pobawić. Przed spójnikami synonimicznymi (wyjaśniającymi), np. czyli, to jest, to znaczy, innymi słowy; Dotarła najszybciej, czyli poszła pierwsza. Przed powtórzonym spójnikiem (jeśli pełni taką samą funkcję), np. Albo weźmiesz się w garść, albo wychodzimy stąd. Ani nie mam na to czasu, ani ochoty. Przed wyrażeniami, które mają charakter dopowiedzenia - chyba, ewentualnie, na przykład, nawet, prawdopodobnie, przynajmniej, raczej, taki jak; W zoo było dużo zwierząt, na przykład hipopotamy i walizkę, taką jak nasza. Przed wyrazami i wyrażeniami powtarzanymi. Kasia jest bardzo, bardzo dużo, dużo coli. Oddzielając wyrazy i wyrażenia występujące w wołaczu. Aniu, sprzątnij ze kłóć się ze mną, Karolu. Oddzielając w zdaniu wtrącenia. Wiele psów, na przykład Kama, Azor i Diana, miało problem z rok, być może, wyjadę do zdanie podrzędne, które jest wplecione w część czego się dotychczas nauczyłam, zawdzięczam tobie. Po wyrazach wyrażających okrzyk, wykrzyknienie: ach, hej, o, ho, oj, halo. Halo, o co chodzi?Oj, jak mnie boli ty!Zobacz także: Polka stworzyła pierwszy słownik dla uchodźców Kiedy nie stawiamy przecinka? Przed spójnikami łącznymi: i, oraz, tudzież i rozłącznymi: lub, albo, bądź, czy, np.: Siedzę w pokoju i słucham nad morze lub wybiorę się z rodzicami w chcę być dziennikarzem ani politykiem. Przed porównaniami wprowadzanymi przez wyrazy: jak, jakby, niż, niby. Była piękna niczym ma jak w zdrowy jak przecinek przed wyrazami: jak, jakby, niż, niby i tym podobne w zdaniach złożonych porównawczych. to wypracowanie tak, jak to napisać, niż powiedzieć. Przed powtórzonym spójnikiem i zaimkiem względnym upodrzędniającym, poprzedzonym spójnikiem łącznym lub rozłącznym, np. i że, albo że, i jak , np. Byłam pewna, że przyjedzie albo że przynajmniej zadzwoni. W utartych zwrotach i frazeologizmach (które stanowią okolicznik, a nie zdanie pojedyncze), np. kto wie co, jak z bicza trzasł, leżeć jak ulał, nie wiadomo kiedy, nie wiedzieć po co, po raz nie wiem który, wiedzieć co w trawie piszczy, uciec gdzie pieprz rośnie. Przed zaimkami względnymi, pozorującymi zdanie podrzędne na końcu zdania: Nic jej nie odpowiedział i nie wiedziała biec, ale nie wiedziała dokąd. Przed spójnikiem w połączeniach z partykułą, spójnikiem i przysłówkiem. Przecinek stawiamy przed całym wyrażeniem, np. chyba że, jak gdyby, mimo że, pomimo to, tym bardziej że, właśnie gdy, podobnie jak, tak aby, tak by, tak jakby, taki sam jak, tam skąd, teraz gdy, tym bardziej że, w miarę jak, wtedy gdy, z chwilą gdyMusisz mówić wolno, tak aby wszyscy cię Jeśli akcent pada na partykułę, spójnik lub wyrażenie przyimkowe, wtedy rozdzielamy je pisać tak, aby wszyscy cię wiesz, kiedy stawiamy przecinek? To teraz zobacz, czy zdobędziesz 100 procent w quizie! Które z tych zdań jest poprawne? Czy Michał już wstał, czy jeszcze śpi? Czy Michał już wstał czy jeszcze śpi? Czy Michał już wstał - czy jeszcze śpi?
Było już w Poradni o tym, że słowa ciebie czy tobie, które z kurtuazji piszemy od dużej litery w liście, w innej sytuacji, kiedy występują w dialogach powieści – piszemy od małej. A jak potraktować te wyrazy w tekście, np. wiersza czy piosenki, który w całości ma formę wypowiedzi adresowanej do kogoś, ale który
25 sierpnia 2015Baza informacjiPrzyimki zakończone spółgłoską występują w większości również w postaci rozszerzonej o końcową samogłoskę e: w – we, z – ze, od – ode, bez – beze, nad – nade, przez – przeze itd. Warto uporządkować, kiedy występują postacie o zakończeniu -e. Pojawiają się one regularnie przed formami zaimka ja: ze mną, ode mnie, przeze mnie itd. Przyimek we stoi przed wyrazami zaczynającymi się dwiema spółgłoskami, z których pierwsza to w lub f: we Wrześni, we Włoszczowie, we Francji. Przyimek ze stoi przed wyrazami zaczynającymi się grupą spółgłosek, z których pierwszą jest z, s, ż, sz, ź, ś: ze strachu, ze żniw, ze źródła, ze świniami. Przyimek ze stoi też często przed wyrazami zaczynającymi się grupą wz, ws: ze wzniesienia, ze wskazaniem. Regionalnie w Polsce południowej i wschodniej spotyka się użycie we również przed innymi wyrazami zaczynającymi się na w lub f (np. we farbie), a ze przed jakimikolwiek wyrazami zaczynającymi się od z, s, ż, sz, ź, ś (np. ze sokiem). Aprobuje się jednak wyłącznie wymowę tego typu – i to jako regionalną. Nie akceptuje się natomiast tych form w języku pisanym. Istnieje również wiele wyrażeń, w których form przyimków z końcowym e używa się przez wzgląd na tradycję na zasadzie wyjątku. Oto kilka przykładów: ze wszech miar, we Lwowie, we śnie, ze sobą, patrzeć spode łba, dać się komuś we znaki. Niekiedy postaci z -e i bez niego mogą być używane zamiennie, jak np. w wyrażeniach w trzech lub we trzech czy w czwartek lub we czwartek. Paweł Pomianek Źródło: M. Bańko, Mały słownik wyrazów kłopotliwych, Warszawa (PWN) 2003, s. 308–309. Tagi: przyimek Jesteśmy pasjonatami polszczyzny i pracy ze słowem pisanym. Założyliśmy tę stronę, by dzielić się swoją wiedzą na temat naszego języka i rozwiązywać językowe dylematy naszych czytelników. Postawiliśmy sobie za cel także rzetelne przygotowywanie tekstów do druku i pomoc autorom podczas wszystkich kolejnych etapów procesu wydawniczego, dlatego oferujemy profesjonalną redakcję, korektę oraz skład i łamanie tekstu. Autorami tekstów na stronie są: Paweł Pomianek, gospodarz serwisu, właściciel firmy Językowe Dylematy, doświadczony redaktor tekstów oraz doradca językowy, a także zaproszeni goście. Zadaj pytanie językowe! Jeśli masz językowy dylemat, kliknij tutaj i zadaj pytanie. Ostatnie wpisy Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (91) 27 czerwca 2022 Ile przecinków może być w zdaniu 31 maja 2022 Łącznik to nie półpauza 26 kwietnia 2022 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (90) 29 marca 2022 Nazwy wysp: kiedy wyspa wielką, kiedy małą literą 28 lutego 2022 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (89) 31 stycznia 2022 Średnik to nie dwukropek 21 stycznia 2022 Jak przebiega proces wydawniczy 28 grudnia 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (88) 22 grudnia 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (87) 29 listopada 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (86) 31 października 2021 Jak zapisywać nazwy jednostek wojskowych 14 października 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (85) 28 września 2021 Przecinek przed a 9 września 2021 Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (84) 25 sierpnia 2021 Nasze nagrania Odmiana przez czasy. Cza­sow­nik od­mie­nia się przez czas przeszły, teraźniejszy i przyszły. Od­mia­na ta od­no­si się do opi­su czyn­no­ści wy­ko­ny­wa­nej w da­nej prze­strze­ni cza­so­wej – wcze­śniej niż zda­rze­nie jest opi­sy­wa­ne lub póź­niej, na eta­pie jego pla­no­wa­nia lub w jego trak­cie.

W skrócie Zyskaj dostęp do setek lekcji przygotowanych przez ekspertów! Wszystkie lekcje, fiszki, quizy, filmy i animacje są dostępne po zakupieniu subskrypcji. W tej lekcji: zasady pisowni ą, ę,zasady pisowni om, em, on, en. 7-dniowy dostęp Wypróbuj bezpłatnie portal Dostęp do 9 przedmiotów 7 dni zupełnie za darmo! Tylko dla nowych użytkowników Bez podawania danych karty lub Kup dostęp do Miesięczny dostęp do wszystkich przedmiotów Dostęp do 9 przedmiotów Płatność co miesiąc Zrezygnuj kiedy chcesz! 19,90Płatne co miesiąc Zrezygnuj w dowolnym momencie Kontynuuj RABAT 15% Roczny dostęp do wszystkich przedmiotów Dostęp do 9 przedmiotów Korzystny rabat Jednorazowa płatność Korzystasz bez ograniczeń przez cały rok! 84,15 7,01 zł / miesiąc Jednorazowa płatność Kontynuuj lub kup dostęp przedmiotowy Dostęp do 1 przedmiotu na rok Nie lubisz kupować kota w worku? Sprawdź, jak wyglądają lekcje na Dla Ucznia Sprawdź się Filmy do tego tematu Materiały dodatkowe

L3CaJ. 135 184 184 488 411 307 259 491 169

kiedy piszemy do a kiedy are